Parafialna Rada Duszpasterska

Zajęci własnymi sprawami, własnym domem, pracą itd. niejednokrotnie zapominamy o jej potrzebach, do czego przecież zobowiązuje nas V przykazanie kościelne, które nakazuje nam: „Troszczyć się o potrzeby wspólnoty Kościoła”. I nie chodzi tu tylko o jej potrzeby materialne, ale także duchowe. Nie chodzi tylko o to, żeby „dać na tacę”, ale żeby samemu zaangażować się w dzieła, które prowadzi parafia, także poprzez zaangażowanie swojego czasu i sił w jej działalność.
Jedną z takich form jest Parafialna Rada Duszpasterska, do której wybory odbędą się 23 października. Jak podaje Statut Parafialnej Rady Duszpasterskiej w Diecezji Tarnowskiej, jest ona „instytucją, która w szczególny sposób realizuje zadanie współdziałania duchownych i świeckich dla dobra Kościoła” (§1). „Poprzez członkostwo w Radzie wierni wspomagają proboszcza w odpowiedzialności za dzieło ewangelizacji i uświęcania, a trwając w religijnym posłuszeństwie wobec swoich pasterzy, przyczyniają się do ożywienia istniejących dzieł duszpasterskich i inicjowania nowych” (§2).
Wszyscy jesteśmy wezwani do zaangażowania w życie i misję parafii. Przypomina nam o tym św. Jan Paweł II w adhortacji Christifideles laici o powołaniu i misji świeckich w Kościele i świecie: „Nowe sytuacje — zarówno w Kościele, jak i w życiu społecznym, ekonomicznym, politycznym i kulturalnym — domagają się dzisiaj ze szczególną siłą zaangażowania świeckich. Bierność, która zawsze była postawą nie do przyjęcia, dziś bardziej jeszcze staje się winą. Nikomu nie godzi się trwać w bezczynności” (nr 3). Zaś dokumenty Soboru Watykańskiego II stwierdzają, że: „Parafia dostarcza naocznego przykładu apostolstwa wspólnotowego, gromadząc w jedno wszelkie występujące w jej obrębie różnorakie właściwości ludzkie i wszczepiając je w powszechność Kościoła. Niech świeccy przyzwyczajają się działać w parafii w ścisłej jedności ze swoimi kapłanami, przedstawiać wspólnocie Kościoła problemy własne i świata oraz sprawy dotyczące zbawienia celem wspólnego ich omówienia i rozwiązywania; współpracować w miarę sił we wszystkich poczynaniach apostolskich i misyjnych swojej kościelnej rodziny (Sobór Watykański II, Dekret o apostolstwie świeckich «Apostolicam actuositatem», nr 10). Temu właśnie w sposób szczególny służy Parafialna Rada Duszpasterska. Jest ona stałą formą „synodowania” w naszej parafii, czyli spotykania się, wzajemnego słuchania i rozeznawania, do jakich działań zaprasza nas Jezus.
Podstawowym zadaniem Parafialnej Rady Duszpasterskiej jest wspieranie duszpasterzy w działalności ewangelizacyjnej (jak sama nazwa wskazuje – „duszpasterskiej”), a dopiero potem w działalności charytatywnej, społecznej itp. Dlatego jej członkowie powinni odznaczać się głęboką wiarą i pragnieniem jej krzewienia. Nie możemy mylić Parafialnej Rady Duszpasterskiej z Parafialną Radą Ekonomiczną.
Statut Parafialnej Rady Duszpasterskiej w Diecezji Tarnowskiejw następujący sposób opisuje, kto może być członkiem tej rady: „Członkiem Rady może być osoba, która jest praktykującym katolikiem, przyjęła sakrament bierzmowania, odznacza się roztropnością i prawością, jest wolna od kar kościelnych i cieszy się dobrą opinią wśród parafian. Wybrany kandydat musi wyrazić zgodę na wejście w skład Rady. Kandydat do Rady zgłoszony w ramach procesu wyborczego, musi mieć stałe zamieszkanie w parafii” (§10). Zachęcam aby zgłaszać do Rady takie osoby, które zaangażują się w działalność ewangelizacyjną (duszpasterską) parafii, a nie tylko w sprawy ekonomiczne, gdyż jest to domena Parafialnej Rady Ekonomicznej, którą powołuje sam ksiądz proboszcz.

W skład Rady w związku ze statutem wejdą członkowie należący do niej:

z urzędu   (2),
z nominacji proboszcza  (5),
oraz z wyboru parafian   (6)
– wybierzemy czterech  kandydatów z Jodłowej, jednego z Dębowej i jednego z Wisowej.

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

"Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym" (J 6, 54)

Obietnica Chrystusa zostaje wypełniona. Daje nam życie wieczne duszy i chwałę zmartwychwstania ciała. Ciało Chrystusa staje się dla nas pokarmem. Udowadnia jak wielka jest miłość Boga do ludzi. Nawraca serca i budzi w nich zdolność miłowania bliźnich tak, jak umiłował nas Chrystus.

16 czerwca o godz. 9.00 w naszym sanktuarium sprawowana była Msza św. pod przewodnictwem Ks. mgr lic. Artura Mularza. Następnie  ulicami Jodłowej szła uroczysta procesja eucharystyczna. To symboliczne przejście zawsze jest zaproszeniem Chrystusa do naszych rodzin i domów. Tam, gdzie ból i cierpienia, ale również nadzieja i radość.

Galeria