Dni pokuty

Przepisy Kościoła dotyczące dni pokuty i praktyk pokutnych:

wszyscy wierni, każdy na swój sposób, obowiązani są na podstawie prawa Bożego czynić pokutę. Żeby jednak wszyscy przez wspólne zachowanie pokuty złączyli się między sobą, zostają nakazane dni pokuty, w które wierni powinni modlić się w sposób szczególny, wykonywać uczynki pobożności i miłości, podejmować akty umartwienia siebie przez wierniejsze wypełnianie własnych obowiązków, zwłaszcza zaś zachowywać post i wstrzemięźliwość;
w Kościele dniami i okresami pokuty są poszczególne piątki całego roku i czas Wielkiego Postu. W okresie Wielkiego Postu katolik nie powinien brać udziału w hucznej zabawie ani jej urządzać. Wstrzemięźliwość od spożywania mięsa należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku, chyba że w danym dniu przypada uroczystość. Natomiast wstrzemięźliwość i post obowiązują w Środę Popielcową oraz w Wielki Piątek;

Prawem o wstrzemięźliwości są związane osoby, które ukończyły 14. rok życia aż do śmierci, prawem zaś o poście są związane wszystkie osoby pełnoletnie, czyli te, które ukończyły 18. rok życia aż do rozpoczęcia 60. roku życia;
dla słusznej przyczyny ksiądz proboszcz może dyspensować od obowiązku zachowania pokuty lub wstrzemięźliwości od spożywania mięsa, albo dokonać zamiany tego obowiązku na inne uczynki pobożne. Trzeba się jednak zwrócić do niego w tej sprawie osobiście, telefonicznie lub przez Internet. Władze kościelne nie zwykły udzielać dyspensy na Środę Popielcową i Wielki Piątek.