Małżeństwo

Frequently Asked Questions

What is The Stories Book about?

Sprawy małżeńskie załatwiamy w kancelarii parafialnej 
(Możemy ustalić termin z ks. Proboszczem kontaktując się telefonicznie z kancelarią 
14 672 60 08

How much does The Stories Book cost?

Zgłaszamy się w kancelarii parafialnej faktycznego zamieszkania narzeczonej lub narzeczonego.

TEOLOGIA SAKRAMENTU

When will The Stories Book be released?

„Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie, aby go uświęcić, oczyściwszy obmyciem wodą, któremu towarzyszy słowo (…) Mężowie tak powinni kochać swoje żony jak własne ciało. Kto miłuje swoją żonę, siebie samego miłuje” (Ef 5, 25n.28).


Małżeństwo należy do podstawowych rzeczywistości wspólnotowego życia ludzkiego. Jest niezbędnym fundamentem rodziny. W odniesieniu do ludzi ochrzczonych związek małżeński ma charakter sakramentu.
Wszystkie sakramenty są przede wszystkim dziełem Boga, który obdarowuje człowieka szczególną łaską. Każdy z siedmiu sakramentów ukazuje wyjątkową moc obecności Boga i Jego działania. Dokonuje się to przez Słowo i czyn,  gest. W sakramencie małżeństwa, mężczyzna i kobieta, zostają włączeni w rzeczywistość, którą stworzył dla nich Chrystus w swoim Kościele. Zaczynają uczestniczyć w wymianie miłości, która dokonuje się między Chrystusem a Jego Kościołem. „Bóg przeznaczył sobie nawzajem mężczyznę i kobietę, żeby „nie byli już więcej dwoje, ale jednym ciałem” (por. Mt 19,6): w ten sposób powinni żyć miłością, być płodni i symbolizować samego Boga, który jest niczym innym jak obfitością miłości” (YC 260).
Małżonkowie chrześcijańscy na mocy sakramentu małżeństwa stają się zatem znakiem jedności i owocnej miłości, która istnieje między Chrystusem a Kościołem. Ten sakramentalny związek „umacnia i konsekruje małżonków chrześcijańskich do obowiązków i godności ich stanu: wypełniając mocą tego sakramentu swoje zadania małżeńskie i rodzicielskie, przeniknięci duchem Chrystusa” (KDK 48). Stają się dla siebie darem, który służy ich wzajemnemu dobru i uświęceniu.
Sakramentu małżeństwa mężczyzna i kobieta udzielają sobie nawzajem. Kapłan jest tym, który błogosławi ich związek i staje się świadkiem, że małżeństwo zostało zawarte zgodnie z przepisami oraz że przyrzeczenie zostało złożone w całości i publicznie. Małżeństwo jest sakramentem społecznym i dlatego jego liturgia jest sprawowana publicznie w obecności przedstawiciela wspólnoty parafialnej (prezbitera lub diakona) oraz wobec dwóch świadków i wspólnoty wiernych. Małżeństwo może być zawarte jedynie wtedy, gdy istnieje zgoda małżeńska, tzn. kiedy mężczyzna i kobieta chcą go dobrowolnie i bez żadnego przymusu i kiedy nie ma przeszkód kanonicznych do jego zawarcia (por. YC 261)

Are signed copies available?

„Do zawarcia sakramentalnego związku małżeńskiego potrzebne jest spełnienie trzech warunków:
1. dobrowolna zgoda na jego zawarcie,
2. zgoda na związek wyłącznie z jedną wybraną osobą na całe życie,
3. otwartość na dzieci (…)
Gdyby podczas ceremonii ślubnej zabrakło któregoś z wymienionych elementów, takie małżeństwo nie zostałoby ważnie zawarte. Wymóg jedności i nierozerwalności małżeństwa jest podkreślany w związku z niebezpieczeństwem poligamii, w której chrześcijaństwo widzi zasadnicze naruszenie miłości i praw człowieka. Ma chronić również przed „sukcesywną poligamią”, czyli niezobowiązującymi związkami, które nie uznają jednego, zdecydowanego, bezwzględnego „TAK”. Wymóg wierności małżeńskiej zawiera w sobie gotowość do związku na całe życie, która wyklucza związki uczuciowe poza małżeństwem. Wymóg gotowości do wydania potomstwa oznacza, że chrześcijańscy małżonkowie są otwarci na dzieci, którymi Bóg zechce ich obdarzyć. Pary bezdzietne są powołane przez Boga, aby w inny sposób stawały się „płodne” 
.
Istotną, wiodącą  rolę w związku małżeńskim odgrywa miłość. W oparciu o Pismo Św. możemy powiedzieć, że Bóg, który jest miłością, z miłości i dla miłości powołał człowieka do istnienia. Swoją miłość wszczepił w naturę mężczyzny i kobiety, stwarzając ich dla siebie i ukierunkowując na siebie. „Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem” (Rdz 2, 24). Miłość między małżonkami jest więc szczególnym darem Bożym, ale równocześnie zadaniem. Zawsze tym, co zagraża prawdziwej miłości jest rzeczywistość grzechu. Ona niszczy pierwotną harmonię między Bogiem a człowiekiem, a przez to, między mężczyzną i kobietą. Miłość zastępuje wzajemna niechęć a często i nienawiść. Dlatego św. Paweł zachęca, aby miłość małżonków była obrazem miłości Chrystusa i Kościoła.

Przygotowanie do sakramentu

Właściwe przygotowanie do małżeństwa wymaga od obu stron poznania obowiązków i praw wynikających ze wspólnego życia. Służy temu cały proces wychowania
i kształtowania młodego człowieka do podjęcia zadań
i obowiązków jako męża i ojca, żony i matki. Proces ten zaczyna się w rodzinie, która jest zawsze pierwszym
i najważniejszym środowiskiem rozwoju człowieka
i kształtowania właściwych postaw społecznych
i moralnych. Wspólnota kościelna również wspiera ten proces poprzez przepowiadanie i katechezę szkolną
i sakramentalną. Do czynności poprzedzających przyjęcie sakramentu małżeństwa należy przyjęcie bierzmowania, pokuty i Eucharystii. Ci, którzy nie przyjęli bierzmowania, powinni go przyjąć jeszcze przed ślubem, gdy jest to możliwe bez poważnej niedogodności. Jedynie poważna trudność byłaby w stanie usprawiedliwić nieprzyjęcie bierzmowania przed planowanym ślubem.
Ważną rzeczą jest również odpowiednie przygotowanie i przystąpienie do sakramentu pokuty i Eucharystii. Sakrament małżeństwa wymaga przyjęcia go w stanie łaski uświęcającej, którą przywraca sakrament pokuty, a potęguje Komunia św. Dlatego zachęca się do odprawienia przynajmniej dwóch spowiedzi: jednej na początku przygotowań, a drugiej przed samą uroczystością.
Przed zawarciem małżeństwa należy upewnić się, że nic nie stoi na przeszkodzie do jego ważnego i godziwego zawarcia. Służy temu kanoniczne dochodzenie przedślubne i w przypadku ślubu konkordatowego zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego. 

Kanoniczne dochodzenie przedślubne obejmuje: 
1. kurs przedmałżeński i poradnictwo rodzinne,
2. zapowiedzi przedmałżeńskie,
3. badanie sensu stricto, zmierzające do ustalenia, czy nic nie stoi na przeszkodzie do ważnego i godziwego zawarcia małżeństwa (spisanie protokołu).
Kanoniczne dochodzenie przedślubne odbywa się w obecności księdza w kancelarii na trzy miesiące przed planowanym ślubem. Nupturienci zgłaszają się do kancelarii w celu spisania protokołu z metrykami chrztu świeżej daty (nie starsze niż trzy miesiące) z wpisem o bierzmowaniu oraz z dowodami osobistymi.

Po spisaniu protokołu nupturienci powinni przeżyć kurs przedmałżeński* i uczestniczyć w trzech spotkaniach w poradnictwie rodzinnym. Często odbywają się weekendowe kursy organizowane przez różne domy rekolekcyjne, wspólnoty i grupy.
*Można to zrobić również wcześniej po uzgodnieniu z księdzem proboszczem, ważne jest by kurs był formą przygotowania do sakramentu, nie tylko dokumentem, który się posiada z lat młodości.

Wszyscy wierni mają obowiązek ujawnić – przed zawarciem małżeństwa – znane im przeszkody małżeńskie. Przepis ten wiąże się z zapowiedziami przedślubnymi stanowiącymi integralną część dochodzenia kanonicznego. Z zapowiedzi wierni dowiadują się o zamiarze zawarcia związku małżeńskiego przez określonych narzeczonych. Chodzi tutaj o ujawnienie przeszkód do ważnego i godziwego zawarcia małżeństwa. Forma zapowiedzi może być dwojaka; podanie w ogłoszeniach parafialnych lub wywieszenie informacji w gablocie ogłoszeń ogólnie dostępnej.


ZGŁOSZENIE ŚLUBU


Narzeczeni zgłaszają się w kancelarii parafialnej na trzy miesiące przed planowanym terminem ślubu. 
Potrzebne dokumenty do zawarcia sakramentu:

  • Metryki chrztu z adnotacją o bierzmowaniu (nie starsze niż trzy miesiące),
  • Dowody osobiste,
  • W przypadku ślubu konkordatowego – zaświadczenia z Urzędu Stanu Cywilnego,
  • Zapowiedzi przedślubne wygłaszane są w parafiach  zamieszkania  narzeczonych .
  • Kurs przedmałżeński i spotkania w poradnictwie rodzinnym stanowią bezpośrednie przygotowanie do ślubu. Całość trwa około miesiąca, choć organizowana są również weekendowe kursy dla narzeczonych.

Obowiązki cudzoziemca zamierzającego zawrzeć małżeństwo

Cudzoziemiec zamierzający zawrzeć małżeństwo składa:
zapewnienie (wypełniane w USC na terenie Polski)
odpis aktu urodzenia, a jeżeli pozostawał uprzednio w związku małżeńskim – odpis aktu małżeństwa z adnotacją o jego ustaniu, unieważnieniu albo stwierdzeniu jego nieistnienia, albo odpis aktu małżeństwa z dokumentem potwierdzającym jego ustanie lub unieważnienie albo dokumentem potwierdzającym stwierdzenie nieistnienia małżeństwa, jeżeli na podstawie pozostałych składanych dokumentów nie można ustalić danych niezbędnych do sporządzenia aktu małżeństwa,
dokument stwierdzający, że zgodnie z właściwym prawem może zawrzeć małżeństwo. dokument wydaje właściwy organ państwa cudzoziemca np. urząd stanu cywilnego. Nie stanowi zaświadczenia oświadczenie złożone przez cudzoziemca np. przed notariuszem lub innym organem ani też zaświadczenie o stanie cywilnym.
Jeżeli otrzymanie wyżej wymienionego dokumentu napotyka na trudne do przezwyciężenia przeszkody, sąd w postępowaniu nieprocesowym na wniosek cudzoziemca może go zwolnić od złożenia dokumentu.
Dokumenty składane w języku obcym muszą być przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego wpisanego na listę prowadzoną przez Ministra Sprawiedliwości lub tłumacza uprawnionego do dokonywania takich tłumaczeń w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) albo konsula.
Jeżeli cudzoziemiec nie posługuje się językiem polskim w mowie i w piśmie, podczas składania zapewnień przedślubnych oraz w czasie udzielania ślubu konieczna jest obecność tłumacza przysięgłego. Złożone dokumenty nie podlegają zwrotowi.

SAKRAMENT POKUTY
W czasie bezpośredniego przygotowania do małżeństwa narzeczeni mają dwukrotnie przystąpić do spowiedzi. Gdy spisują protokół przedślubny otrzymują odpowiednią kartkę, którą kapłan po spowiedzi podpisuje. Sakrament małżeństwa jest ważnym życiowym krokiem, stąd jedną z wspomnianych spowiedzi można potraktować jako spowiedź z całego życia.

W DZIEŃ ŚLUBU
W wyznaczonym dniu świadkowie zgłaszają się na 10 minut przed ślubem w zakrystii, aby złożyć podpisy i dopełnić pozostałych formalności. Przynoszą:
ślubne obrączki
świadkowie ślubu (pełnoletni) mają legitymować się dowodem osobistym lub innym dowodem tożsamości.


Co Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela. (Mt 19,6)
Wszystkie wasze sprawy niech się dokonują w miłości! (1 Kor 16,14)


Wskazania organizacyjne

Narzeczeni niech poproszą gości weselnych, aby się wcześniej wyspowiadali i na Mszy ślubnej w ich intencji przyjęli Komunię św.
W czasie Mszy św. ślubnej świadek zbiera składkę, która jest przeznaczona jako dar na dzieła Caritas. 
Liturgii Mszy Świętej towarzyszy posługa organisty, zachowujemy obowiązujące przepisy wszystkie (czytaj obok).
Świątyni nie wolno ozdabiać samowolnie (tym bardziej sztucznymi kwiatami i innymi ozdobami).
Wykonywaniem zdjęć i filmów według obowiązujących przepisów kościelnych może zająć się, po uzgodnieniu z kapłanem sprawującym liturgię, tylko osoba odpowiednio przygotowana, uprawniona, odpowiednio ubrana i umiejąca godnie zachować się w świątyni; nie może bowiem zakłócać przebiegu religijnego obrzędu, który jest najważniejszy. Zabrania się używania do tych czynności sztucznego (dodatkowego) światła.
Zabrania się obsypywania pary młodej ryżem gdyż jest to pokarm.
Przyjęcie organizowane w domu czy lokalu winno przynosić biesiadnikom radość i wesele, jednak dalekie być od pijaństwa.

KILKA MAŁŻEŃSKICH RAD

Módlcie się razem.

Małżeństwo jest jak puste pudełko. Jeżeli ma nie być puste, musisz wkładać więcej niż wyjmujesz

Nigdy nie odchodź w połowie sprzeczki z żoną.

Zarezerwuj jeden wieczór w tygodniu dla siebie i współmałżonka.

Popieraj swoją żonę (męża). Bądź jej najlepszym przyjacielem i największym fanem.

Nigdy nie lekceważ potęgi przebaczania.

Zadzwoń, jeśli masz się spóźnić.

Pozwól swoim dzieciom posłuchać, kiedy mówisz o nich dobrze.

Nie dyskutuj o problemach rodzinnych w pracy.

Przynajmniej raz dziennie powiedz swojej żonie, jaka jest wspaniała i że ją kochasz.

Dobry mąż powinien być „głuchy”, a żona „ślepa”.

Co roku obchodźcie waszą rocznicę ślubu.

Módlcie się razem.